Na margini turističke must see ponude Crne Gore, u scenografiji kao stvorenoj za film na fonu Until the End of the World, nalazi se gradić koji imenom žudi da bude kaligrafski ispisano – Virpazar. Mogao bi se nazvati i Vodeni Grad. Korzoportal na licu mesta.
Ceo Virpazar (nešto više od 300 stanovnika, opština Bar) šćućuren je oko malog trga pod krošnjama starih platana, na obalama rečice Crmnice koja vodi u raskošno Skadarsko jezero.
U 21. veku Virpazar je samo mrvica na mapi koja privlači najviše bicikliste željne uspona (ka tvrđavi Besac), ali u prethodnim vekovima bio je privredni centar i samim tim strateška tačka za Turke koji su osvojili ovaj kraj i tada, prema nepouzdanim podacima, sagradili fortifikaciono utvrđenje/tvrđavu Besac. Kao važan trgovački centar imao je prometnu luku, a početkom 20. veka bio je povezan sa Barom prugom uskog koloseka. Luka i pruga dovoljni su predznak napretka svakog mesta! Nije kraj usplamtelim akcijama… U Virpazaru je 1941. počeo ustanak naroda Crne Gore protiv nemačkih okupatora u Drugom svetskom ratu. Spomenik je obeležje tog istorijskog događaja.
Spomenik partizanima
Danas, udobnim drvenim čamcima sa obaveznom nadstrešnicom turisti mogu da oplove ekološko carstvo rastinja i ptica oko Virpazara sa pogledom na surove padine Prokletija i susednu Albaniju sa kojom Crna Gora deli Skadarsko jezero. Početna tačka.
Lokvanji su opštepoznati na toku Crmnice ka Skadarskom jezeru, a manje je znana biljka kasoranjo kroz koju se takoreći plovi.
Pripada supotropskim kulturama, a Skadarsko jezero je idealno podneblje za ovu reliktnu biljku. U Crnoj Gori je zaštićena vrsta. Njen plod je poput oraha/badema. Vredi se pomučiti dok kroz bodlje dođete do mmm… željenog ploda koji ima gorčinu badema. Per aspera ad astra…
Plod biljke kasoranjo u sredini
Virpazar. Do njega je lako doći, ali teško otputovati. Budite spremni da čekate lokalni autobus ka destinaciji Sutomore, Petrovac, Budva dva sata… Čekanje se isplati zbog osećanja u duši pošto se popije loza, pojede dimljeni krap i zatim sve zalije domaćim vinom. Čista fantasmagorija dok stojite na drumu čekajući until the end of the world ili nešto slično…
PROČITAJTE I: javni-prostor-u-gradu-kultura-koriscenja, foto-esej-italija, golubacka-tvrdava-u-jeku-obnove, zelene-staze-srbije-trasama-nekadasnjih-pruga, evropska-konvencija-o-predelu