Petrovaradin nije samo Gornji i Donji grad Petrovaradinske tvrđave. Istorija Petrovaradinskog komuniteta je bogato, nedovoljno istraženo područje. Stari i Novi Majur kao celina samo je deo komuniteta koji u investitorskom pohodu ubrzano gubi obeležja koja pripadaju graditeljskoj baštini, ali govore i o društveno – privrednom razvoju. Foto esej „Petrovaradin izvan zidina tvrđave”, piše/foto: Bojana Karavidić
Ovo je šetalište u Preradovićevoj ulici u Petrovaradinu koje priliči velikim gradovima, a ovde svedoči koliko Petrovaradin, odnosno njegov Stari i Novi Majur pripada takvim urbanim celinama…
…ostaci ostataka u Preradovićevoj ulici koju su obuzeli investitorski apetiti…
…elementi secesije na fasadi petrovaradinske kuće…
…staro i novo koje menja izgled Preradovićeve ulice…
…“idealan“ spoj…
…stari drveni krst iz 1816. godine obnovila je 1926. Katarina Piler. Prema predanju, treba da štiti žitelje Petrovaradina od vremenskih nepogoda i zla. Nalazi se u ulici Patrijarha Rajačića…
…slojevi kulture življenja na delu, parkić na skveru…
…ambar nadomak Petrovaradinske tvrđave…
…cveće i labud se ne predaju…
…i dok Stari i Novi Majur u Petrovaradinu munjevito menjaju urbani lik, u takozvanoj zaštićenoj baštini Petrovaradinske tvrđave, na Gornjoj tvrđavi niču suncobrani. Pojavio se i neidentifikovani cirkuski objekat. U nadi da je privremen…
Iz istorije Petrovaradinskog komuniteta – “Slobodni vojni komunitet Petrovaradin graničio se prema istoku sa Dunavom i Karlovcima, prema jugu sa manastirom Grgetegom, prema zapadu sa Dunavom i Slobodnim kraljevskim gradom Novim Sadom i prema severu sa Kaćom, selom koje je pripadalo Šajkaškom graničarskom bataljonu.” (Slobodan S. Radošević, ”Petrovaradinski komunitet 1702-1849”, Futura publikacije/Suburbium,2006)